To może jeszcze jedna porcja trochę wcześniejszych prac...

Od tej pory większość prac będzie aktualnych, a te chciałam pokazać, no bo w końcu skoro już je zrobiłam to niech tam...
A tymczasem wysyp ogórków w mojej kuchni i ręce pełne zieloności... Rok w rok zarzekam się,że już nie będę tyle zapraw robić, a później eeech...   Ale to w końcu całe nasze życie takie i chyba w tym jego urok, że nie wszystko jest dokładnie tak jak planujemy, że zmieniamy decyzje itp., itd. i często największą niespodzianką jesteśmy my sami! A, że sobie ponarzekamy- przecież to lubimy najbardziej hi hi...

Ciężko nieść - rzucić żal Zbieram życzenia - te z gór i świąt, i inne dowody że jestem. Składam wspomnienia jak talię kart znaczonych dobrym gestem. Marzenia, zmyślenia, sny pod wiatr, uśmiechy ludzi i losu, zbieramy, składamy - może to cel, a może tylko sposób. Cały ten kosz, cały kram - to wszystko moje, co mam. Mój bagaż na moją dal. Ciężko nieść - rzucić żal. Cały ten kosz, cały kram - nie oddam tego, co mam. Przepraszam - muszę z tym przejść. Rzucić żal, choć ciężko nieść. Zbieram, wybieram szczęśliwe dni, wczoraj liczyłam - mam siedem. Składam, układam wyśnione sny - sny o nim, bo jest taki jeden. Marzenia, zmyślenia, sny pod wiatr, uśmiechy ludzi i losu. Zbieramy, składamy - może to cel, a może tylko sposób. Cały ten kosz, cały kram... Biała konewka z wikliny, Rubin z napisem "Ruch", słoiczek prądu z Soliny, rozkład odlotów much. Cały ten kosz, cały kram... Andrzej Poniedzielski